“Als ik een cliënt aan een fijne woonplek help: het ultieme gevoel”
“Als ik een cliënt aan een fijne woonplek help: het ultieme gevoel”
Wat doet een maatschappelijk werker bij Trajectum? We zetten deze functie, en de mens erachter, in de schijnwerper. Anna Tamsma (locatie Boschoord) vertelt over haar werk. “Vanaf het moment dat een cliënt binnenkomt, totdat hij vertrekt bij Trajectum, ben ik betrokken.”
Ze doet dit werk twee jaar; hiervoor werkte Anna als begeleider op de afdeling. “Daar was ik bezig met de dagelijkse dingen die de cliënt meemaakt. Waardevol werk, maar nu zit ik helemaal op mijn plek. Ik ben vooral bezig met het toekomstplaatje van de cliënt. Cliënten krijgen bij Trajectum behandeling en gaan daarna door naar een plek om te wonen. Als ik een fijne woonplek voor een cliënt vind waar hij het naar zijn zin heeft, dat vind ik echt leuk. Dat geeft mij het ultieme gevoel.”
Ik ben vooral bezig met het toekomstplaatje van de cliënt
Aan het begin
Maar daar gaat een heleboel aan vooraf: voor de cliënt én voor Anna. “Als een cliënt bij ons binnenkomt, onderzoek ik welke zorg hij eerder heeft gehad, of hij een mentor of bewindvoerder heeft. Maar ook welke zorg de cliënt hij van ons nodig heeft.
Daarnaast probeer ik te ontdekken hoe het contact tussen de cliënt en zijn familie is. Vaak regel ik dat de familie op bezoek komt of dat er speciale familiegesprekken komen. Zo houden we de familie op de hoogte en bespreken we hoe we samen de situatie kunnen verbeteren.”
Familie geeft rust
Dat contact met de familie is volgens Anna een belangrijk onderdeel van de behandeling. “Zorginstellingen en afdelingen wisselen voor de cliënt steeds, maar familie heb je voor altijd. Als een cliënt goed contact met zijn familie heeft, geeft hem dat rust.
Een van de redenen dat ik dit werk wilde doen, is dat ik wilde meehelpen aan dat familiecontact. Behandelaren en begeleiders hebben zeker aandacht voor de familie, maar toen ik op de afdeling stond zag ik dat deze aandacht soms verslapte. Daar wilde ik iets in betekenen. Je kunt het niet allemaal alleen doen, dat kan niemand. Als cliënt heb je allerlei zorgprofessionals om je heen die je helpen, en dat doen ze goed, maar je hebt ook familie nodig.”
Cliënten hebben hun familie nodig. Daar wil ik iets in betekenen
Van begin tot eind
In de tijd dat de cliënt bij Trajectum is, regelt Anna zaken van begin tot eind. “Ik vraag bijvoorbeeld mentorschap of bewindvoering aan. Ik voer gesprekken met voogden of jeugdzorg, als de cliënt kinderen heeft. Ik maak verslagen van gesprekken. En ik hou goed in de gaten hoe het met de cliënt gaat.”
En dan komt er een moment dat de cliënt weggaat bij Trajectum. Het is een van de dingen die Anna het meest uitdagend vindt aan haar werk. “Er zit veel tijd in het zoeken naar een geschikte plek. Deze doelgroep is best moeilijk: onze cliënten hebben een licht verstandelijke beperking én complexe gedragsproblemen. Er zijn maar weinig instellingen die hier de juiste zorg voor bieden.”
De beste plek
Dit levert vaak een zoektocht op door het hele land. “De wachtlijsten zijn gigantisch, dus soms duurt het een tijd. En om op de juiste woonplek terecht te komen heeft een cliënt de indicatie nodig die bij daarbij past. Oftewel: de cliënt (en de zorg waar hij recht op heeft) moet passen bij de woonvorm. Daar hou ik me ook veel mee bezig. Soms kan ik een cliënt wel op een goede plek plaatsen, maar die plek is dan verder weg van familie.
Het lukt dus niet altijd om de beste plek voor de cliënt te vinden. Ergens waar hij de begeleiding krijgt die bij hem past én waar zijn familie in de buurt woont. Dat is altijd het doel. Het moment dat dat lukt, dat vind ik het allermooiste aan mijn werk.”
En wat doet een… geestelijk verzorger?
Regelmatig zetten wij onze collega’s in de schijnwerper. Zo vertellen onze geestelijk verzorgers hoe het is om met onze bijzondere doelgroep te werken. Lees hun verhalen hier:
