De winkel is open!

De winkel is open

De tekst op het uitklapbare schoolbord langs het zandpad is even helder als bondig. Marc van Rijsewijk legt de laatste hand aan de mededeling die met sierletters passanten moet verleiden tot een bezoek. ‘De winkel is open!’ staat in kapitalen geschreven. Met een spuitbus haarlak brengt hij de finishing touch aan zodat de reclame ook regenbestendig is en veegvast. Aandachtig bekijkt hij het resultaat. ‘Ik ben een echte artiest. Dit is mooi.’ Hij knikt tevreden.

Zin om te werken

De gloednieuwe boerderijwinkel van zorgboerderij De Eikenhof van Trajectum locatie Boschoord is in april geopend. Het sfeervolle chalet waarin de verkoop is ondergebracht ligt pal aan een populaire fiets- en wandelroute door de bossen van het landgoed Boschoord dat vroeger deel uitmaakte van landbouwkolonie Maatschappij van Weldadigheid. Voorheen zat de winkel bij de kantoren en kantine van de zorgboerderij in, nu is het een apart huisje. ‘Het is meer van ons geworden’, zegt verkoper Jan. ‘Het is een eigen plek. Echt onze winkel’, constateert hij trots. Hij is uitgegroeid tot een vaste kracht die met uitzondering van dinsdag en woensdag elke dag in de winkel te vinden is. ‘Ik heb een doel gevonden.’

Eerlijk vertelt Jan dat hij al vijf jaar op de zorgboerderij woont, maar eigenlijk nooit veel zin had om te werken. ‘Ik was niet vooruit

 te branden’, zegt hij laconiek. Het balletje kwam voor hem bij toeval aan het rollen. Vorig jaar was er op de boerderij wat paniek nadat een geitje het kopje onder een hek bekneld had gekregen. Degene die op de winkel stond, schoot te hulp maar liet de waar onbeheerd achter. Jan besloot spontaan achter de balie te gaan staan.

Een schot in de roos. Hij verkocht in twee uur tijd voor 80 euro aan frisdrank, ijsjes, eieren en groente. ‘Ze vonden dat ik dit moest blijven doen.’ Hij ontpopt zich als een prima ambassadeur van zorgboerderij De Eikenhof en vertelt over de dieren, de groenteteelt en de bewoners. ‘Ik heb mijn plaatsje wel gevonden in de winkel. Met mensen praten, vind ik leuk en hen inlichtingen geven.’ Hij voegt de daad bij het woord en grijpt wat folders uit een rek. Met een aanbeveling. 

‘Ook laten lezen aan je familie en dan straks met z’n allen een keer komen voor een lekker ijsje. Niet alleen omwonenden en passerende toeristen weten de winkel te vinden, ook het personeel komt vaak langs voor eieren of groente. ‘De eieren lopen het hardst.’

Enthousiaste verkoper

Marc is eveneens goed van de tongriem gesneden. Hij praat honderduit over de verschillende groenten die hij zelf teelt, de aardbeienoogst waar hij naar uit kijkt en de vogels die de zomerkoninkjes bijna nog lekkerder vinden dan hijzelf. ‘Vorig jaar heb ik er maar een gehad, de rest was allemaal door die rotbeesten opgegeten’, foetert hij. ‘Dit jaar doe ik er een net overheen.’

Trots toont hij de tuintjes van de tien bewoners van De Eikenhof, verderop ligt de gemeenschappelijke moestuin waar uien, bonen, aardappelen, wortels en kool worden verbouwd. Tussen Marc en Jan ontspint zich een discussie of de groente nu biologisch is of niet. Jan meent van wel, maar Marc wijst er op dat de koeien en paarden geen biologisch voer krijgen en dat hun mest wel op de akker gaat. Maar gif spuiten dat doen ze niet. Jan gooit het op een compromis. ‘Zeg maar dat het half om half is’, meent hij schouderophalend.

We maken er samen iets moois van

De winkel is elke dag open van 9.00 uur tot 17.00 uur ook in het weekeinde. Een paar bewoners van De Eikenhof runnen de shop en praten ook mee over de inkoop van artikelen. ‘We doen zoveel mogelijk samen’, vertelt Jan. Marc legt uit dat hun taken niet alleen bestaan uit de verkoop van spullen, maar ook het spiegelen van de artikelen, het controleren van de prijzen en het bijhouden van de voorraad. ‘Het moet goed lijken en ijs en drinken mag niet op raken.’ Aan de zijkant van de chalet is een zitje gemaakt waar klanten op hun gemak van eten en drinken kunnen genieten. Tijdens de rondleiding laat Marc de beesten van dichtbij zien. Kippen, konijnen en zelfs de paarden mogen worden geaaid. ‘Mensen vinden het leuk dat we hen wat over de gang van zaken kunnen vertellen.’ De winkel van Boschoord is het venster naar de maatschappij. Jan en Marc staan er al met een been in en dat doet hen zichtbaar goed.